hougnter
Etimolodjeye
candjîBodje « hougne », avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /huŋ.ˈte/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /huŋ.ˈte/
- Ricepeures : hougn·ter
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | hougntêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | hougntez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | hougntans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | hougntêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | hougntêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | hougntéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | hougntêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | hougnté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
hougnter (viebe å coplemint)
- (mot des cinsîs) ahopler l' four soyî e hougnetes.
- hougnter des waeyéns — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Diè voye k’ i n’ plouye nén del nute ! Li four est hougnté — Henri Simon, "Fènå-meûs" (1907) (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîhougnter
- Francès : disposer le foin en petits tas lors des fenaisons (nén ratournåve direk e francès)