fôrer
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fõ.ˈʀe/ /foː.ˈʀe/ /fõ.ˈʀɛ/ (betchfessî ô) (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fõ.ˈʀe/
- Ricepeures : fô·rer
Etimolodjeye 1
candjîBodje « four » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjî| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | fôre |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | fôrez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | fôrans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | fôrnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | fôrrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | fôréve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | fôre |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | fôré |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
fôrer (viebe å coplemint)
- diner do four a (ene biesse).
- Lès vatches avît stu stièrnîyes come i fât et lès tch’vâs bin fôrés; tos lès polins avît avou à beûre. Tot-à-fêt èsteût r’mètou à pont— Jean-François Renkin, On dîmègne, 1896.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîdiner do fôraedje
Francès : affourrager (fr), nourir (fr) (on magneu d' yebe)
Etimolodjeye 2
candjîTayon-bodje vî francike * « fodr » (winne di l' espêye) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjî| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | fôre |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | fôrez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | fôrans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | fôrnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | fôrrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | fôréve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | fôre |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | fôré |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
fôrer (viebe å coplemint)
- fé moussî come on pout.
- Po yeusses, c' est todi fiesse: des véns e-n abondance, Et les pus féns bokets po fôrer dins leu panse — Philippe Sclaubas (fråze rifondowe).