Etimolodjeye

candjî

Do viebe « tini », avou l' betchete "eter-".

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) etertén
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) etertinoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) etertinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) etertegnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) eterténrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) etertineu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) etertegne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) etertinou

etertini (viebe å coplemint)

  1. s' ocuper a tinzayeure di (ene sacwè ki candje come on feu; ene machine).
    • Ene fåde, c’ est bea, mins el fåt fé et l’ etertini, et sortot l' reyussi Louis Baijot (fråze rifondowe).
    • Abaxhî, sor leye, a dmeye vwès,
      Onk etertént si adorêye,
      Ele a des ouys bleus come l’ aistrêye
      Et des lepes rodjes come les pavoes
      Jean de Lathuy, "Les djârdins sins vôyes"« Li want », 1930 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • etertini : R13

Ratournaedjes

candjî
s' ocuper a tinzayeure di