emoenner

Walon (Rifondou)

Do viebe « moenner », avou l’ betchete « e- » d’ endalaedje des viebes.

èminer, èmwinrner

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	emoenne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	emoennez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	emoennans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	emoennnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	emoennrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	emoennéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	emoenne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	emoenné
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

emoenner

(viebe å coplemint) moenner å lon.
- Cisse feme la piede li tiesse, comandant ! Ele a moenné l' araedje tote nute ! Nos vs dimandans del fé emoenner ôte på, savez, sins cwè nos alans tourner a noerès biesses !— Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 37 (fråze rifondowe).
- L' abé Djule-Djôzef a profité di s' passaedje po rashonner les maçneus di s' famile et les emoenner a Kaposvar — Gilbert Renson (fråze rifondowe).
- Vo vs la abeye abeye ene cariole di police ! Serguey, Natalia et les cénk eployîs almands, on les tchôke e l’ cariole et les emoenner å comissariat — Gabriyel & Gabriyel.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

emoenner