disbeli

Walon (Rifondou) candjî

Bodje «bele» avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes avou l’ cawete di codjowaedje « -i » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /dis.bɛ.ˈli/ /dys.bɛ.ˈli/ /dɛs.bɛ.ˈli/ /dœs.bɛ.ˈlœ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dis.bɛ.ˈli/ ^{aschoûtez lu}
Ricepeures : dis·be·li

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	disbeli / disbelixh
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	disbelixhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	disbelixhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	disbelixhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	disbelirè / disbelixhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	disbelixheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	disbelixhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	disbeli
Ôtes codjowaedjes	come prusti

disbeli

(viebe å coplemint) rinde målureus, angoxhî.
- Li tévé m’ disbelixh eto, avou l’ viye paskeye di l’ afwaire Dutroux. — GSNS (fråze rifondowe).
(viebe å prono) si rinde målureus.
- Quand on-z-èst djon.ne, por one bièstrîye,
  On candje d’idéye, on s’ disbèlit
  — Andrée Bacq.

rinde målureus Loukîz a : disbåtchî

	singulî	pluriyal
omrin	disbeli	disbelis
femrin	disbeleye	disbeleyes

disbeli omrin

Pårticipe erirece omrin do viebe "disbeli", ki pout esse eployî come addjectif et come sustantif.

disbåtchî.
- I sayive di mostrer a s' man k' il esteut måcontin et disbeli. — Paul Gilles (fråze rifondowe).
- On s' aresteye co voltî ene eure amon ene viye djin disbeleye u dins l' poenne. — Pierre Otjacques (fråze rifondowe).

foirt målureus

	Dobès rfondowes
disbeli		disbelixh

Do viebe «disbeli»