dôrloter
Etimolodjeye
candjîBodje vî francès « dorelot » (« crole »), did la li viebe francès « dorloter » (racroler), adonpwis li minme sinse k' e walon
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /doːʀ.lɔ.ˈte/ /dõʀ.lɔ.ˈte/ /dɔʀ.lɔ.ˈte/
- (pa rfrancijhaedje) /dɔʀ.lɔ.ˈte/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dõʀ.lɔ.ˈte/
- diferins prononçaedjes : /doːʀ.lɔ.ˈte/ /dõʀ.lɔ.ˈte/ /dɔʀ.lɔ.ˈte/
- Ricepeures : dôr·lo·ter
Viebe
candjîdôrloter
Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | dôrlote |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | dôrlotez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | dôrlotans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | dôrlotnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | dôrlotrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | dôrlotéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | dôrlote |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | dôrloté |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
- (viebe å coplemint) sognî avou tinrûlisté.
- I s' fwait voltî dôrloter. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- I dôrlote si feme. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Cial, nos vicans come des popes k' on dôrlote. — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.32 (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) aveur di keure di si viyair.
- I s' dôrlote tote djoû. — Motî Haust (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : E203
Ratournaedjes
candjîaveur di keure di si viyair
- Francès : se dorloter (fr), se soigner (fr)