Etimolodjeye

candjî

Bodje vî francès « desver » ‎(« assoti »), lu-minme do tayon-bodje latén * « deaestuare » (bouyter).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) raweye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rawyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rawians
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) raweynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) raweyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rawyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) raweye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rawyî
Ôtes codjowaedjes come tcheryî

dåvyî

  1. (v. sins coplemint) dire des sacwès k' ont nou sins.
    • Si clair louca m' a diswaibyî l' veye,
      Po m' afondri, ele a bén l' pompon.
      K' ele mi pardone si dj' dåveye ! Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 107, "Leûs manigances" (fråze rifondowe).
    • On poleut londjiner,
      Dåvyî des eures etires, scheure les coixhants mås d’ tiesse
      K’ on rascoye hår et hote et ki nos fjhèt tant lanwi. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.101-102, “Pâhûlisté” (fråze rifondowe).
  2. (v. sins coplemint) fé araedjî.
    • Çoula m' fwait dåvyî Motî Haust (fråze rifondowe).
  3. (v. sins coplemint) djeryî après.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Sinonimeye

candjî
dire des sacwès k' ont nou sins
fé araedjî

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
dire des sacwès k' ont nou sins
fé aredjî
djeryî après

Pårticipe erirece

candjî
singulî pluriyal
omrin dåvyî dåvyîs
femrin dåvieye dåvieyes

dåvyî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "dåvyî".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.