cane
Walon (Rifondou)Candjî
PrononçaedjeCandjî
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kan/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Etimolodjeye 1Candjî
Bodje vî francès « cane » (batea, oujhea d' aiwe), lu-minme do tayon-bodje vî francike « kane » (batea).
SustantifCandjî
| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | canård | canårds |
| femrin | cane | canes |
cane f.
- (oujhea) frumele do canård.
ParintaedjeCandjî
Etimolodjeye 2Candjî
Tayon-bodje latén « canna » (rozea)
SustantifCandjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| cane | canes |
cane f.
- bea baston, kécfeye avou ene pougneye, po roter tot s' aspoyant dsu.
- Ni m' va nén piede mi bele cane, la.
Mots d’ aplacaedjeCandjî
(minme sourdant etimolodjike)
Etimolodjeye 3Candjî
Tayon-bodje vî francike « kanna » (djusse å betch, cocmwår).
SustantifCandjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| cane | canes |
cane f.
- djusse di metå avou on betch po vudî.
- Elle aveut rnetyî pus d’ troes côps les canes pol laecea, rilavé l’ eddins del glaecire, poli eyet rpoli l’ måbe do contwer, fwait blinker les plateas d’ keuve del balance, et fwait l’ sogne del petite vatche di croye del bårbakene ki t’ åreus dit on vea k’ a deus mames — J.-L. Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 125 (fråze rifondowe).
OrtografeyesCandjî
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- cane : O97
ParintaedjeCandjî
Etimolodjeye 4Candjî
Tayon-bodje latén « cunus », forcoridjaedje di «kene» («kine»).
SustantifCandjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| cane | canes |
cane f.
- (mot a vey avou l’ seke) seke del kimere.
ParintaedjeCandjî
- cané, Canê (spot des cis d' Moncea-e-l'-Årdene)
- canou
- kene, kinea, kinete, Kinet (no d' famile)
- counete, Counet (no d' famile)
Mots d’ aplacaedjeCandjî
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
ItålyinCandjî
PrononçaedjeCandjî
- AFE :
- /ˈkane/
SustantifCandjî
cane o.