acalourder
Etimolodjeye
candjîBodje « lourd » (londjin) avou l’ betchete « aca- » des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ka.luːʀ.ˈde/ /a.ka.luːʀ.ˈdɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ka.luːʀ.ˈde/
- Ricepeures : aca·lour·der
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | acaloude |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | acalourdez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | acalourdans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | acaloudnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | acaloudrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | acalourdéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | acaloude |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | acalourdé |
Ôtes codjowaedjes | come wårder |
acalourder
- (viebe å coplemint) astårdjî (ene sakî) esprès.
- Tchinne mete si camizole et ses solés, et s' dimande a Amand do dmorer so l' ouxh, et d' acalourder l' gåre s' i gn a onk ki vénreut — Joseph Calozet, E payis des shabotîs, p. 83 (fråze rifondowe).
- I m' a-st acalourdé ene eure po m' dire ki si båshele aveut reyussi hôt-la-mwin — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ acalourder ».
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjî fé ratinde
- Francès : retarder (fr), faire poireauter (fr), tenir la jambe (fr)