s’ acalourder

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje prono « s’ » + viebe «acalourder».

Viebe

s’ acalourder (viebe å prono muroetrece)

1. dimorer lontins al minme plaece, adon k' on dvreut ndaler.
   • I n' laireut nén cwanlminme si djonne comere acalourder amon les shabotîs — Joseph Calozet (fråze rifondowe et rarindjeye).
   • Nos nos acalourdans on moumint dins l' ovroe d' on scrinî — Lucyin Mahin, ratournant Christiane Blanjean, Li Rantoele l° 93, bontins 2020, p. 4.

Sinonimeye

Loukîz a : « s’ alourder »

Ratournaedjes

dimorer trop lontins dvant d' rivni

• Francès : s’attarder ^(fr)