wespiyî
Etimolodjeye
candjîBodje « wesp- » (« wesse ») («wesse»), avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes, Modele:Ris-I
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wɛspijiː/
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | wespeye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | wespiyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | wespiyans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | wespiynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | wespiyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | wespiyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | wespeye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | wespiyî |
Ôtes codjowaedjes | come criyî |
wespiyî
- (v. sins coplemint) rimouwer (tot djåzant des wesses).
- Les wesses wespeynut dins les biyokîs. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) rimouwer come ene wesse.
- Tote li pekêye des efants do vijhnåve wespiyive dins l' paxhi. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- On nos boure sul costé, èt c' èst dès batayons, dès redjimints gris ki pasnut, wèspiant èt tchantant... — Les crwès dins les bruwères, p. 23.
- Ses hadrenes fjhèt wespiyî des pieles clairs et fråjhûles ; — , Fètch’reûs, (1947), p. 160 (fråze rifondowe).
- (noûmot pa stindaedje do sinse) (viebe å coplemint) enonder (ene sakî), el piker po k' ele våye pus rade.
- Nosse man, ele vôreut bén k’ dji m’ freu curé; c’ est po ça k’ ele nos a metou a scole dilé les ptits frés; dji sondje a ça, tot wespiyant mes frés po k' i rotnuxhe ene miete pus rade — Jacques Desmet (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjî