trevey
trevey | trevir |
Etimolodjeye
candjîBodje «vey», avou l' betchete "tre-".
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | trevoe |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | treveyoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | treveyans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | treveynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | trevoerè / trevierè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | treveyeut |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | treveye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | treveu / treveyou |
trevey (viebe å coplemint)
- vey pa on ptit trô.
- vey (ene sacwè ki les ôtes ni voeynut nén, ene sacwè ki s' pasrè dins l' avni).
- Li vî ome aveut seur treveyou l' paråde — Émile Gilliard, Su lès trîs dès Golètes, p. 17 (fråze rifondowe).
- Prîjonîs! Gn a ki ç' sôrt la ki nos n' avinn nin trèvèyu. — Les crwès dins les bruwères, p. 11.
- vir on court moumint.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :