Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « tectus » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
toet toets

toet omrin

  1. (mot do bastimint) covra d’ ene måjhon, kel mete a houte.
    • Loukîz l’ toet : l’ pus ledjire lavasse
      Passe houte, ç’ n’ est k’ ene pelote di strin ;
      Ene mate crouweur scheut dvins les rins
      Et, come èn on beur, i fwait sombe ! Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Lu pauve ome èt l’amoûr", tome 43, p. 140 (fråze rifondowe).
    • A mi ådje, dji n’ oize pus monter so l’ toet.
  2. (pa stindaedje do sinse) djîsse.
    • Dj’ aveu-st on toet, on m’ fjheut a magnî, on fjheut mi bouwêye, on l’ ristrindeut, on fjheut mi tchambe tos les djoûs. Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.23 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. sôres di toets : toet di schaye, toet d’ eternite, toet d’ panes, toet di strin, toet d’ toles, plat toet, toet d’ tere.
  2. les djonnès femes et les vîs toets, i fåt todi esse dissu / les djonnès comeres et les toets, i fåt todi esse dizeu

Parintaedje

candjî

toetea, toeteure

Mots d’ aplacaedje

candjî

sins-toet

Omofoneye possibe

candjî

/twɛ/ :

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
covra d’ ene måjhon, kel mete a houte

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike toet so Wikipedia.