toit
Etimolodjeye
candjîBodje «tostus» (griyî, pus e patwès latén : tchôdmint, raddimint); dabôrd parint etimolodjike avou l' itålyin «tosto», li catalan et l' occitan «tost», li francès «tôt».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /twa/ /twɛ/ /tøː/ /tɔ̃/ (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /twa/
Adviebe
candjîtoit (nén candjåve)
- timpe.
- Il est trop toit.
- I s' a levé tot toit — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- On pôve schayteu si foirt toumé D' ene grande tour, k' i s' aveut touwé, Ossu toit k' nos aiwes 'l eut sintou, l' åme lyi rmoussa divins po l' cou. (Les Aiwes di Tongue).
- Bondjoû ceréjhes, vla l' esté; Tot toit, les fåtcheus shinmièt, les vatches bizèt et les rahîs zûnèt, Bondjoû ceréjhes vla l' esté (J. Joris).
- Li londmwin, toit å matén, i s' rimeta coraedjeuzmint a l' ovraedje — Albert Lenfant (fråze rifondowe).
- Escuzez m' di n' nén aveur respondou pus toit — André Lamborelle (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîLoukîz a : « timpe »
Omofoneye possibe
candjî- toet (so ene måjhon)
Sipårdaedje do mot
candjî- 17e s. : w. do Levant
- 20e s. : payis d' Bastogne, Oufalijhe, miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3, mape 51.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- toit : FR13 a "tôt"
Fås amisse
candjîfrancès "toit" /twa/ (toet)
Ratournaedjes
candjîLoukîz a : timpe
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
toit | toits |
toit omrin
- toet.