terer
Etimolodjeye
candjîBodje « tere », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | tere |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | terez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | terans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ternut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | terrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | teréve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | tere |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | teré |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
terer
- (viebe å coplemint) ricovri avou del tere.
- (v. sins coplemint) saetchî ene sacwè foû del tere.
- A-t-on jamais r'côper les éles
A l' oûhê ki vout rèvoler ?
Ni sèyîz don nén trop cruéls
Å c'minçant ki vout s' èscoler !
Mu rîmê n' est k' on tarlatèdje,
Mins djèl tèl tère dè fond du m' cour
— Martin Lejeune, 1895.
- A-t-on jamais r'côper les éles
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :