tchandele

Loukîz eto : Tchandeles.

Walon (Rifondou) candjî

Tayon-bodje latén « candere » (broûler), avou l’ cawete « -ele ».

AFE :
- diferins prononçaedjes : /t͡ʃã.ˈdɛl/ /t͡ʃã.ˈdɛj/; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3.191 .
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃã.ˈdɛl/
Ricepeures : tchan·dele

singulî	pluriyal
tchandele	tchandeles

tchandele femrin

(ahesse di manaedje) bordon d' cére avou on fi å mitan (li witche u l' lignoûle), k' on-z esprind å dzeu, po s' loumer.
- C' est l' anuti. Asteure, dji va distinde li tchandele eyet doirmi, po fini — Lorint Hendschel, So l’ Anuti.
- A Sint-Mårtén, broûlans ene tchandele,
  Divant mi, li veye si va drovi!
  Dj' a des bons bresses po tote handele,
  Do cour, i s' endè fåt siervi !— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).
(mot d’ meteyo) baston d' glaece ki pind après on toet, cwand il a rligné, pu rdjalé.
- Ni suce nén les tchandeles: t' atraprès do må !

tini l’ tchandele
fé loumer ene tchandele
divizer avou s’ galant foû tchandele : sins k’ i gn åye ene sakî a costé.
- C’ esteut bén l’ prumî côp k’ elle aveut ene miete l’ ocåzion di dvizer avou s’ galant foû tchandele — Joël Thiry (fråze rifondowe).
F. dans l’intimité.
beneye tchandele : tchandele beneye a l' eglijhe al tchandleuse, et ki waerantixheut disconte del tonoere.
F. chandelle bénie.
esse come ene tchandele sins metche : esse flåwe (fwebe).
- Kî est ç' del fåte si nos n' avans stî k' des tchandeles sins metche ? — Louis Sohy (fråze rifondowe).
djaler a tchandeles : djaler foirt.