tchandlé
Etimolodjeye
candjîBodje « tchandele », avou l’ cawete « -é »
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tchandlé | tchandlés |
tchandlé omrin
- ahesse po-z î tchôkî ene u sacwantès tchandeles, k' î dmorèt bén droetes.
- Sol djivå, inte on potiket å toubak et on tchandlé d' keuve, on bondiu d' bwès sitind ses bresses — Anatole Marchal (fråze rifondowe).
- Les ptitès fniesses ås riyantès gordenes
Et gåyotêyes di rubans cadjolés,
Leyît vey oute des cwåreas verts et djaenes,
Li crusfi d' keuve inte les deus vîs tchandlés
— Louis Lagauche, "Mayon" (1923), p. 83 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- tchandlé : O4
- tchand'lé : E1
- tchand'ler : E1
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîtchandlé
- Francès : chandelier (fr)