tchårmer
Etimolodjeye
candjîBodje « tchåme » (« tchårme »), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʃaʀ.ˈme/ /t͡ʃɒːʀ.ˈme/ /t͡ʃɔːʀ.ˈme/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /t͡ʃɔːʀ.ˈme/
- Ricepeures : tchår·mer
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | tchårmêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | tchårmez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | tchårmans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | tchårmêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | tchårmêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | tchårméve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | tchårmêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | tchårmé |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
tchårmer
- (v. sins coplemint) esse emacralé.
- I pinsa ki si tchvå tchårméve pask' i n' si pola bodjî foû di s' plaece {{s-rif|E20}
- I fåt tchårmer po djåzer insi — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Ele vis fwait tchårmer avou ses boignes messaedjes ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) nén esse ahåyant avou les ôtes
- Ni tchårmêye t i nén a vni tofer xhufler et tarlater dzo mes finiesses ! — Motî Forir (fråze rifondowe). & — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) (imådjreçmint) fé aveur bon come avou èn emacralaedje.
- A, l' passé k' dj' a dvant mes ouys !
Come i m' tchårmêye ! K' il esteut bea ! — Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 5, "Sov’nance d’Hiviér" (fråze rifondowe).
- A, l' passé k' dj' a dvant mes ouys !
Ratourneures
candjîfé aveur bon come avou èn emacralaedje
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjînén esse ahåyant avou les ôtes
- Francès : être désagréable (fr), insupportable (fr)