taener
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « taener », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /tɛ.ne/ /ta.ne/ /ta.nɛ/ (betchfessî ae)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tɛ.ne/
- Ricepeures : tae·ner
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | taene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | taenez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | taenans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | taennut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | taenrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | taenéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | taene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | taené |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
taener (viebe å coplemint)
- fé divni l' cur pus ployant, tot l' passant dins des batchs avou do tan, u ds ôtes prodûts tchimikes.
- peler, soyî les coisses a (ene sakî).
- Gn a on vî taeneu ki s' live et dire: "Li progrès, li progrès dispoy li tins k' i nos taene, ci-la" (on esteut po clôre les taenreyes).
- Mins les vijhéns, zels, ki m' vinèt tos les djoûs taener avou, mwints côps, totes biestreyes et leus kigne-cagnes — André Henin (fråze rifondowe).
- (mot des cinsîs) foû-waidyî (ene pasteure).
Parintaedje
candjî- taene, taenant
- taeneu, taenaedje, taenreye
- taenisse, taenizer (tanizer)
- taenasse, Taenasse (Tanasse)
- ritaener
Ratournaedjes
candjîpeler, soyî les coisses a (ene sakî)
mot d' cinsî
- Francès : surpâturer (fr)