spritchî
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
spritchî | sipritchî | espritchî |
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje tîxhon « sprieʒen » adon racuzinåve avou l' lussimbordjwès « stretzen » et l' almand « spritzen »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /spʀi.ˈt͡ʃiː/ /spʀyː.ˈt͡ʃiː/ /spʀi.ˈt͡ʃi/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /spʀi.ˈt͡ʃiː/
- Ricepeures : spri·tchî
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | spritche |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | spritchîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | spritchans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | spritchnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | spritchrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | spritchive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | spritche |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | spritchî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
spritchî (v. sins coplemint)
- vini foû d’ on lan, tot djåzant d’ on likide, d’ èn aloumire.
- Mins l’ vî meta on côp d’ fotche inte les coisses do leu-waerou. Li sonk sipritcha et Djan ridivna ome. — Philippe Bauduin (fråze rifondowe).
- Li bârbî; in’ ome d’âtoû d’ trinte ans, s’pritche in’ saqwè d’ frèh’ so l’ djêve d’on vî moncheû, qui frusih’ èt s’ kitwètch’ so s’ tchèyîre come on diale divins dèl bèneûte êw’— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), I tint s’ Feume à l'’oûy!.
- aparexhe totenoncô, metans tot cåzant d’ èn aloumire.
- Nosse diu fwait spritchî ses côps d’ aloumire — Ratournaedje des såmes (fråze rifondowe).
- stritchî.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî- (likide): stritchî
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :