shinmyî
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « samiare » (« ribasti »), avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes (etimolodjeye nén acertinêye).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɛ̃miː/ /sɛ̃myiː/ /siːmyiː/ /ʃymi/ /ʃyːmiː/ (betchfessî sh)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʃɛ̃mjiː/
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | shinmeye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | shinmyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | shinmians |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | shinmeynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | shinmeyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | shinmyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | shinmeye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | shinmyî |
Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
shinmyî (viebe å coplemint)
- rinde (ene usteye) bén côpante.
- (I vos fåt) shinmyî vosse coutea — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- Nosse pa shinmyive si få avou ene cawe (ene pire a fås) — Jacques Desmet (fråze rifondowe).
- Dèl piquète do djoû al vièspréye,
one pitite soris trometéye.
Li tchèt ôt l’ disdût,
i chîme sès grawes, sins brût…
— JSpi. - N' est-ç' nén come çoula k' fwait l' seyete,
Shinmiant tot l' avri so s' violon?— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe). - Adon, nos waiténs a coine les bayonetes bén shinmeyes aligneyes å ruslî. — Les crwès dins les bruwères, p. 55 (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) (come on coutea rawijhî disk' a todi) rinde sins foice, tot djåzant d' on laid moumint a passer, po ene djin.
- Si man n’ esteut nén co rlevêye, shinmeye so s’ lét, et les medcéns estént dedja la ! — Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîPårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | shinmyî | shinmyîs |
femrin | shinmieye | shinmieyes |
shinmyî omrin
- Pårticipe erirece omrin do viebe "shinmyî".
- Si man n’ esteut nén co rlevêye, shinmeye so s’ lét, et les medcéns estént dedja la ! — Jacques Desmet, On Sånî a pårt.