sgrignî

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-

Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
sgrignî	sigrignî	esgrignî

Etimolodjeye

Do viebe « grignî » (di rafoircixhaedje)

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	sgrigne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	sgrignîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	sgrignans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	sgrignnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	sgrignrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	sgrignive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	sgrigne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	sgrignî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

sgrignî

1. (v. sins coplemint) grignî (foirt).
   • I sgrigne; on voet bén k' i n' est nén contin — L. Mahin, ramexhnaedje.
   • Dji sai bén ki t' n' es nén d' acoird, mins ni sgrigne nén insi ! — L. Mahin, ramexhnaedje.
2. (v. å coplemint) magnî tot fjhant crîner les dints.
   • D’ å lon, on etind les tchampinne-al-petchale les sgrignî (= magnî les petchales des blankès spenes) — J. Desmet, On Sånî a pårt .

Ratourneures

sgrignî des dints

Sipårdaedje do mot

Årdene nonnrece

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.