ricôper

Walon (Rifondou) candjî

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
ricôper	ercôper	rcôper

Do viebe « côper » avou l’ betchete « ri- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀ.kɔ̃.pe/ /ʀi.kɔː.pe/ /ʀiːkuːpe/ /ɛʀ.kuː.pe/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.kɔː.pe/
Ricepeures : ri·côp·er

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	ricôpe
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	ricôpez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	ricôpans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	ricôpnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	ricôprè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	ricôpéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	ricôpe
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	ricôpé
Ôtes codjowaedjes	come bouter

ricôper

(viebe å coplemint) côper on long cayet por lu esse pus court.
Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
(viebe å coplemint) avni pa ene voye pus coûte.
- Èt d' là, dj' è va so m' parole,
  Fin dreût dusk' à Mexico !
  Dju r'côpe oute du l'Ârdintène
  Dj'roufèle dirèk o Japon
  — Camille Gaspard.
råyî ene sacwè tot l' côpant.
(pus stroetmint) côper les aiyes, d' èn oujhea.
- Avâ tos zèls, ine aguèce, lès-éles ricôpêyes, potch’têye èt dâre tos costés— Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
- A-t-on jamais r'côper les éles
  A l' oûhê ki vout rèvoler ?
  Ni sèyîz don nén trop cruéls
  Å c'minçant ki vout s' èscoler !
  Mu rîmê n' est k' on tarlatèdje,
  Mins djèl tèl tère dè fond du m' cour
  — Martin Lejeune, 1895.
(v. sins coplemint) (djeu d' cwåtes) aper èn atout tot-z î metant on pus foirt.
Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

ricôper les avoennes d' èn ôte : esse pus foirt k' ene sakî dins ene sacwè
- Hay la, ni pinsans nén vni rcôper mes avoennes,
  Ca dji vs prevéns, Hinri, ki çoula m' freut del poenne
  — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).