pruster
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « praestare » (esse meyeu ki) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes; (avou on S latén divnou on toetea e francès).
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | prustêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | prustez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | prustans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | prustêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | prustêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | prustéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | prustêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | prusté |
pruster (viebe å coplemint) / (v. sins coplemint)
- leyî (ene sacwè) a ene sakî po k' i vos l' rinde après; diner mins les rvoleur pus tård.
- Pruster des aidants, des meubes. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Pocwè n' rind i måy les lives k' on lyi prustêye. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Les otos, c' est come les femes: ça si prustêye nén.
- On s’ aveut tant prusté des côps di spale,
Ki tchaeke manaedje si sinteut disfoirci. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe). - Prustoz m’ vos racènes,
Po qu’ dj’î poûje à brèssîyes
Lès fwaces po porsûre mi vôye
Sins tchaîr à d’gnos. — Jacques Desmet, Dêrènes bates, Mès racènes, 2014. - Mi feme vis va pruster ene rôbe, nosse dame … nos metrans-st adon vos mousmints a souwer. — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 6 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- amisse po pruster, innmi po rinde
- pruster so biyet, pruster so ipoteke
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjî
Kécfeye li minme etimolodjeye :