pleutyî
Etimolodjeye
candjîBodje « pleu » (avou on ristitchî T) avou l’ cawete di codjowaedje « -yî » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pløː.tjiː/ /pløː.tiː/ /pløː.ti/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pløː.tjiː/
- Ricepeures : pleu·tyî
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | pleuteye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | pleutyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | pleutians |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | pleuteynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | pleuteyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | pleutyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | pleuteye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | pleutyî |
pleutyî
- (viebe å coplemint) fé des pleus.
- Ene cote k' est pleuteye al machene — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Ureuse vos ? .. Vos ? .. Avou des grands vwelés ouys come vos avoz, avou l' fayé sorire ki vs pleuteye li tchife, taijhoz vs don ? … — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.30 (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) aveur des pleus a cåze di l' ådje.
- Si vizaedje cmince a pleutyî — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) mete si front e pleus d' ewaeråcion.
- Ele avance tot doûçmint. Nolu n' motixh pus, les fronts s' pleutièt— Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 50 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîParintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : C61
Ratournaedjes
candjîAddjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pleutyî | pleutyîs |
femrin padrî | pleutieye | pleutieyes |
femrin padvant | pleutieye | pleutieyès |
pleutyî omrin
- plin d’ pleus.
- Si vizaedje esteut rôti, pleutyî, avou les tchås tinkeyes. — Lucyin Mahin, Vera.
- I fåt sayî do rovyî ;
Les sovnances nos fjhèt divni trop vite vîs
Nos fjhèt des vizaedjes pleutyîs. — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).