oizeur

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén * « ausare » estô d' « audare » (minme sinse), avou l’ cawete di codjowaedje « -eur » des viebes. E tårdou latén audeo (dji oize) et audio (dj' ô) ont stî acmaxhîs; po ls è discomeler, li prumî a stî rapotiké po ndè fé *ausio, infinitif *ausare, et did la l' francès oser. Li rzultat walon åreut sitî **oujhî. Ça fwait ki, dandjreus, oizeur a passé pa èn ôte lingaedje (motoit picård ou francès).

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /wɛ.ˈzøːʀ/ /uː.ˈzwɛːʀ/ /uː.ˈze/ /ɔː.ˈzɛ/ /wɛ.ˈzøː/ /wɛ.ˈzi/ /wɛ.ˈzu/ prononcî eto avou on m divantrin /mwɛ.ˈzu/^[1] ; (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wa.ˈzøːʀ/
Ricepeures : oi·zeur

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	oize
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	oizoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	oizans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	oiznut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	oizrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	oizeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	oize
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	oizou

oizeur (viebe å coplemint)

aveur l’ ôdace oubén l’ coraedje di fé ene sacwè.
- I n’ a nén oizou daler lyi pårler.
- On n’ oize nén, veyoz vs, s’ aprepyî
  Del flouxhe k’ est todi bén flotchtêye. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.155, “Vîx Rivage” (fråze rifondowe).
- Vacobén k’ on n’ tuze nén tot hôt : on n’ oizreut djourmåy pus pinser. — Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes » (1905), p.7 (fråze rifondowe).