houbonte

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « houbonte », el pout stitchî vaici. mot cité dins l’ FEW 23 245b & 247a; po l' ortografeye del dierinne cossoune, gn a nole råjhon di mete on <d> ki n' si prononce måy come çoula, veyanmint ki ça shonne esse on mot orfulin; avou ça k' des diccionairîs on scrît puvite on <t>.

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /hu.ˈbɔ̃t/ /hu.ˈboːt/ /hu.ˈbjɔt/ /hu.ˈbʀɔ̃t/ /hu.ˈbʀɔ̃t͡ʃ/, miersipepieuzmint e l’ notule ALW 3.142 ; (H prumrece).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hu.ˈbɔ̃t/
Ricepeures : hou·bonte

Sustantif

houbonte femrin

(cronolodjeye) court moumint.
- Gn a ene houbonte k' i mousse foû — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- Rawårdez ene houbonte — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- Saiss çou k' c' est, riprinda-t i après ene houbonte, saiss çou k' c' est d' viker avou ene feme k' on-z a todi veyou voltî, minme eco après vint ans d' mariaedje, et ki t' cwire handele djoû et nute ? — Jean-Marie Masset (fråze rifondowe).
- Adon, li solo kiminça a rilure, et après ene houbonte, li voyaedjeu, reschandi, tira si mantea — Manfred Lejoly, ratournant ene fåve d’ Ezope, Li bijhe et l’ solea (fråze rifondowe).
long moumint.
- Gn a ddja ene houbonte di çoula.
- N a ene houbonte di tins k' i n' a pus vnou.
- I n' vént pus dispu dedja bén bele houbonte — ALW 3 sol tins ki passe et l’ tins k’ i fwait (fråze rifondowe et rarindjeye).
drole d' idêye k' arive tot d' on côp, et k' on vout shuve.
- Li prumire houbonte k' i lyi prindrè, i corrè-st evoye — Motî Forir (fråze rifondowe).