fougnî
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « fundiare » (naxhî tocosté) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes; mot cité dins l’ FEW 3 867a.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | fougne |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | fougnîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | fougnans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | fougnnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | fougnrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | fougnive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | fougne |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | fougnî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
fougnî
- (v. sins coplemint) foncer dins tere avou s' grognon (pourcea, singlé).
- Les singlés ont vnou fougnî plin l' terin d' fotbal.
- (viebe å coplemint) foyî di s' grougnon (ene metowe tere).
- Tote li pasteure a stî fougneye pa les pourceas — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « après ») cweri tot foyant dins tere.
- Nosse tchén fougne après les foyons dispu å matén — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) cweri tot costé dins (ene metowe plaece).
- Les policîs ont fougnî tote si måjhone.
Parintaedje
candjî- fougnaedje
- fougna
- fougnant, fougnatî
- fougnire
- fougneure, fougnisse
- fougnter
- cafougnî, cafougnaedje, cacafougna
- kifougnter
- racafougnî, racafougnåve
Sinonimeye
candjîRatournaedjes
candjî foncer dins tere avou s' grognon