drildiner
Etimolodjeye
candjîMot-brut « drildin », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dʀɪl.dɪ.ˈne/ /dʀil.di.ˈne/
- (pa rfrancijhaedje) /dʁil.di.ˈne/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dʀil.di.ˈne/
- Ricepeures : dril·di·ner
Viebe
candjîdrildiner
Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | drildene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | drildinez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | drildinans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | drildinnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | drildinrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | drildinéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | drildene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | drildiné |
Ôtes codjowaedjes | come copiner |
- (v. sins coplemint) (brut) fé l' brut d' on metå.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- (pa stindaedje do sinse) tocter.
- Et d’ on plin côp, li ptit cour ki s’ troubele,
Sorpris, mouwé, drildene a s’ dismoure— Martin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).
- Et d’ on plin côp, li ptit cour ki s’ troubele,
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- drildiner : E1
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- drildiner : — Martin Lejeune.