djantî

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « djante » avou l’ cawete « -î ».

Sustantif

djantî omrin

1. (mot des mnujhîs et scrinîs) sôre di banc di mnujhî, foirt simpe, k' on-z î mete les djantes po forer l' trô po stitchî les rais.
2. minme sôre di tåve, pus basse, po mete les toneas al bire.
   • Li tone di bire esteut rimpleye et l' ome n' esteut nén foirt assez po l' bouter stampêye so l' djantî — D.T.W.
   • Li cåbartî, po s' pårt, il a yeu rade saizi l' afwaire, ey il a rsaetchî l' broke d' on tonea, li dierin k' esteut co plin dissu l' djantî, ey il a rimpli tos les veres k' i pleut rimpli — Jean-Luc Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 132 (fråze rifondowe).
3. minme emantchaedje po wårder les crompires el cåve.
   • Il ont fwait on djantî ås canadas.
4. pitit egloumea d' fier la kel schayteu ricôpe les schayes.
   • On pôze les schayes so l' djantî po les spincyî.
5. cropecinde.

Ratourneures

1. djantî politike: forveyowe plaece la k' les politikîs lûtnut.

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• djontî : E1, E170
• djinti : C9
• djintî : O4
• djwintî : O4
• jwintî : O4
• djantî : C13, O0, O2, S109, S117

E rfondou walon :

• djantî : R10 ^(lére)

Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

• F. chenêt.