Etimolodjeye

candjî

Bodje « djalose » ‎(« djalote ») (do vî occitan « gilos ») (avou les rîles di scrijhaedje do son Z), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) djaloze
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) djalozez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) djalozans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) djaloznut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) djalozrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) djalozéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) djaloze
pårt. erirece (dj’ a, vos av) djalozé
Ôtes codjowaedjes come bouter

djalozer

  1. (viebe å coplemint) esse djalot so (ene sakî), esse djalot d' ene sakî.
    • Dji n' a måy djalozé nolu.
    • Gn a tolmonde ki vs djaloze
      Asteure paski por vos,
      Po fé ene rôbe di marieye
      Dj' a prins l' ôr do solo Jacques Morayns (fråze rifondowe).
    • Awè, c' est bén çoula k' ele lyi aveut dit, leye, li pôve danseuse ki tot l' harem djalozéve, la k' elle esteut, a Gurnåde, li vraiye royinne di l' Alambra Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra », p. 61-62 (fråze rifondowe).
  2. (v. sins coplemint) esse djalot.
    • Les ovrîs djalozèt sovint onk so l' ôte Motî Forir (fråze rifondowe).
    • C' est on pôve manadje, li feme djaloze Motî Forir (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
esse djalot d' èn ôte

F. envier les autres.