condjurer
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « coniurare » (minme sinse), pal voye do francès « conjurer ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔ̃ː.d͡ʒy.ˈʀe/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ̃ː.d͡ʒy.ˈʀe/
- Ricepeures : con·dju·rer
Viebe
candjîcondjurer
Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | condjure |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | condjurez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | condjurans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | condjurnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | condjurrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | condjuréve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | condjure |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | condjuré |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
- (viebe å coplemint) (pa rfrancijhaedje) holer sins rla, avou exhowe po dmander ene sacwè.
- Djans, sour, fjhoz on côp d’ tiesse
Aswadjîz mes tourmints.
Acoirdez m’, dji vs è preye,
On radjoû, et vs voeroz,
Ki ç’ n’ est nén pa fåstreye
Ki dji vs vén condjurer. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «A l’richesse», p.138 (fråze rifondowe).
- Djans, sour, fjhoz on côp d’ tiesse
Ratourneures
candjî- dji vs è condjure
Parintaedje
candjî- condjuråcion
- acondjurer
- Loukîz a : « djurer »
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- condjurer : E1
E rfondou walon :