concori
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « concourir » (minme sinse), respondant a on viebe "cori", avou l’ betchete « con- » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔ̃kɔʀi/ /kɔ̃kuʀi/ /kɔ̃kɔʀœ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ̃kɔʀi/
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | concour |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | concorans |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | concorans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | concourenut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | concourrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | concoranseu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | concoure |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | concorou |
Ôtes codjowaedjes | come concori |
concori (v. sins coplemint)
- si mete dins ene coûsse, een bate.
- Et si vo vwès est ossu boune Ki l' estofe di vosse marone, Vos pôrîz concori avou Colas Bweron ! — Léon Bernus (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjî- concours, concoreu
- (minme sourdant etimolodjike) : concurin, concurinne, concurincî, concurince
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :