Dobès rfondowes
clapoter   tchapoter

Etimolodjeye

candjî

Mot-brut « clap » avou l’ dobe cawete « -oter » des viebes.

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) clapote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) clapotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) clapotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) clapotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) clapotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) clapotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) clapote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) clapoté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

clapoter (v. sins coplemint)

  1. vini bate ene rotche, on meur evnd, tot fjhant on ptit brut, tot cåzant d' l' aiwe ou d' èn ôte likide.
    • Il ere dedja on moumint k’ i shuvént l’ bî, et i lzî shonnéve ki l’ aiwe clapotéve drole, et i s’ dimandént bén cwè. Onk di zels, k’ esteut pus curieus, dit insi: «Fåreut cwanlminme sawè çou ki clapote insi» Gaston Lucy (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî

 Loukîz a : tchapoter

  1. clapoter (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon)