chamo
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « chameau » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /ʃa.ˈmoː/
- (pa forcoridjaedje ch/tch) /t͡ʃa.ˈmoː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʃa.ˈmo/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : cha·mo
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
chamo | chamos |
chamo
- omrin (no d’ biesse ås tetes) biesse ås tetes avou ene u deus bosses di cråxhe so s’ dos, ki vike dins les setchs payis, disk’ ezès dezerts, tinowe po s’ tchå, si laecea, si pea, et po-z ovrer avou, ki l’ sincieus no, c’ est : Camelus spp.
- On s’ plait la dvins come des chamos,
Pusk’ on-z î boet tot moirt a l’ aiwe,
So ene shijhe, dj’ a conté pus d’ trinte côps
Mi prezince å batch wice k’ on s’ saiwe. — Louis Lagauche, « So m’ tére » (1913-1920), « On drole di tampèrant » p.127 (fråze rifondowe). - Les royons et les tiesses-di-tchén, end a dipus k' des trotwers rôlants; on-z est rdoxhî ladsu co pus k' so li screne d' on chamo — Chantal Denis (fråze rifondowe).
- Dj' a bevou do laecea d' chamo; cwand on-z a soe, on n' est nén nareus; on mindjreut did tot — Yves Gourdin (fråze rifondowe).
- On s’ plait la dvins come des chamos,
- femrin metchante comere.
- C’ est ene chamo, saiss, cisse-lale.
- Â, chamo, voleu, vass rintrer ? — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.23 (fråze rifondowe).
-
(Sinse 1) Chamo ki tcherwêye.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîbiesse ås tetes aclevêye pol dezert
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike chamo so Wikipedia