boigne

Walon (Rifondou)

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « boigne », el pout stitchî vaici.

boigne omrin et femrin

k’ a pierdou èn ouy.
(pa stindaedje do sinse) k’ a n’ drole d’ aleure, tot djåzant d’ ene sacwè.
- Ene boigne måjhone. — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- On s’ kissèche co portant ; çou qui fai nosse grand mâ,
  C’è d’tote sôrt di boigne saint qu’on tribole è l’ poroche :
  Onque ni ratind nin l’aute, on s’ riwène à fièstî ;
  — Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
(imådjreçmint) ki n’ a pont sinse, ådfwait d’ ene sacwè ki s’ dit.
- Dire des boignes contes. — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- Dj' åreu toirt di m' fé del bîle,
  Et d' responde a ses boignes råvleas. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Bin v’la st-on râre èdon surmint" (fråze rifondowe).