biyairder
Etimolodjeye
candjîBodje « biyaird- » (« biyaire »), avou l’ dobe cawete « -airder » des viebes (kécfeye pa assaetchance des viebes l' dobe cawete «-årder»).
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | biyairdêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | biyairdez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | biyairdans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | biyairdêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | biyairdêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | biyairdéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | biyairdêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | biyairdé |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
biyairder (v. sins coplemint)
- aler d' biyaire (sol costé)
- (Des cornayes ki volèt-st evoye tertotes ashonne) Ça tourbeye, ça s' crameye, ça spite e biyairdant — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
- Por mi, il est sô: waite mu coume i biyairdêye — Lucyin Mahin, Ène bauke su lès bwès d’ l’ Ârdene (fråze rifondowe).
- Il a biyairdé tot d' on côp, pu bratchî setch sol hintche.
- Vosse råjhonmint biyairdêye — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) cwiter li boune voye; comincî a minti, a frawtiner.
- responde sins voleur dire cwè.
- Cwand l' gaztî lyi a dmandé cwè çk' il aléve fé po rastrinde li tchômaedje, il a respondou e biyairdant — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13