bårbî
Etimolodjeye
candjîBodje « båbe » avou l’ cawete « -î » calcaedje do francès « barbier » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /baʀ.bi/ /bɑːʀ.biː/ /bɔːʀ.biː/ /bɒːʀ.biː/ /bɑːʀ.bje/ Prononçaedje a radjouter; (betchfessî å).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɔːʀ.biː/
- Ricepeures : bår·bî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | bårbî | bårbîs |
femrin | bårbire | bårbires |
bårbî omrin
- (no d’ mestî) onk ki, di s' mestî, raeze les båbes.
- Li bârbî; in’ ome d’âtoû d’ trinte ans, s’pritche in’ saqwè d’ frèh’ so l’ djêve d’on vî moncheû, qui frusih’ èt s’ kitwètch’ so s’ tchèyîre come on diale divins dèl bèneûte êw’— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), I tint s’ Feume à l'’oûy!.
- Li bårbî taeyive si razoe a pô près come ene lambozete — Émile-Joseph Piret (fråze rifondowe).
- C' est ene poumåde di bårbî ki firixh pa flairer — Louis Lagauche (fråze rifondowe).
-
Bårbî
-
Bårbire
Ratourneures
candjî- aler å bårbî.
- Divant k' on n' polaxhe fé s' båbe lu-minme, on-z aléve, å bårbî — Paul Gilles (fråze rifondowe).
- (Sint Nicolai ki vout fé greve) Dimwin, dji m' va-st å bårbî; Hanscroufe pôrè al fén prinde ses condjîs — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
- on bårbî raeze l’ ôte : les djins d' on minme mestî s’ aidèt mutuwelmint.
Parintaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike Bårbî so Wikipedia