wåkeu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : « wåkî ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /waː.ˈkøːʀ/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wɔː.ˈkøː/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : wå·keu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | wåkeu | wåkeus |
femrin 1 | wåkeuse | wåkeuses |
femrin 2 | wåcresse | wåcresses |
wåkeu omrin
- (no d’ mestî) li ci ki fwait les tchveas (aprume des cmeres).
Sinonimeye
candjîonk ki cwefe les djins
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :