Loukîz eto : acoyî.

Etimolodjeye

candjî

Do viebe « coyî » avou l’ dobe betchete « as- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2010).

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ascoye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ascoyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ascoyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ascoynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ascoyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ascoyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ascoye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ascoyî
Ôtes codjowaedjes come waitî

ascoyî (viebe å coplemint)

  1. riçure (des djins), adjinçner (èn etrevén sportif, evnd.).
    • C’ est co surmint ene kession di gros liårds puski les veyes dennut des çanses å «Toû d' France» po-z ascoyî l’ cominçmint ou l’ arivêye di l’ estape Jean Goffart, Li Rantoele (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Dji voe des beas efants l' douce hiede
      Ki m' ascoyèt ferant batant ;
      et dj' rabresse feme, poyons, poyetes !
      Dj' a dijh-ût ansMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
riçure