ansinî
Etimolodjeye
candjîBodje « ansene » (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ã.si.ˈniː/ /ã.sɛ.ˈniː/ /ã.sɛ.ˈɲiː/ /ã.si.ˈni/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ã.si.ˈniː/
- Ricepeures : an·si·nî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ansinî | ansinîs |
ansinî omrin
- moncea d' ansene, sovint metou divant ene cinse, divinltins, todi.
- E l' coû del cinse, i n aveut-st èn ansinî wice ki les poyes, les canes, les åwes et co traze sôres di biesses tchantént, corént et breyént å pus foirt, tote binåjhes di viker et d’ aveur tos les djoûs a boere et a magnî sins må di s’ fé nole poenne — FRen, lijhåve so Wikisourd.
- La k' on voet l' cok a l' rôzlante cresse
Et ses poyetes so l' ansinî
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 25 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- fir come on cok so si ansinî : foirt fir, foirt binåjhe di lu-minme.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O4