adire
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.diːʀ/ /a.dɛʀ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.diːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Etimolodjeye 1
candjîDo viebe « dire » l’ betchete « a- » (ki fwait fé l’ accion).
Viebe
candjîadire (viebe å coplemint)
- todi dins l’ ratourneure «si leyî adire» : fé, dire come l' ôte vout.
Ortografeyes
candjîEtimolodjeye 2
candjîEtroclaedje di : divancete «a» + viebe «dire», d' ene fråze «gn a ene sacwè a dire ladsu».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
adire | adires |
adire omrin
- çou ki n' est nén l' minme inte deus sacwès, deus djins.
- Gn a waire d' adire inte les deus martchands.
- Leus efants n' ont k' èn an d' adire.
- Les djins d’ adon, ki n’ conoxhént nén co les miråkes di sint Houbert, ont målureuzmint disfôrmé l’ ledjinde. Di «l’ houbert-pexheu», il ont fwait « li vert-pexheu ». I gn a waire d’ adire, mins cwanlminme — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîçou ki n' est nén l' minme inte deus sacwès