volter
Etimolodjeye
candjîBodje « voler » avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | voltêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | voltez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | voltans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | voltêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | voltêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | voltéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | voltêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | volté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
volter (v. sins coplemint)
- voler d' tos les costés, pa des ptits courts volaedjes.
- Ene feye, on ptit vigreus påwion
Voltéve del pinsêye å clawson — Joseph Durbuy (fråze rifondowe).
- Ene feye, on ptit vigreus påwion