cavoler
Etimolodjeye
candjîBodje « voler » avou l’ betchete « ca- » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | cavole |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | cavolez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | cavolans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | cavolnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | cavolrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | cavoléve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | cavole |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | cavolé |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
cavoler (v. sins coplemint)
- voler d' tos les costés, pa des ptits courts volaedjes.
- Et nos cavolans come des ploumions — André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) candjî tofer d' idêye, d' amisses, evnd.
Sinonimeye
candjî
Ratournaedjes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :