Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « voluntas » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
volté voltés

volté femrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe voleur.
    • Amå pô d’timp, a fwèce di corèdje et d’vol’té,
      Nos r’wangn’rans l’dreût dè viker lîbe è nosse cité
      Joseph Mignolet, "Li tchant di m' tere", 1935, p. 43.
    • S' on s' kihagnive kécfeye, veyoz vs, po des tchintreyes,
      C' est k' on-z aveut l' volté do fé tcheryî l' progrèsLouis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 117 (fråze rifondowe).
    • I m’ kinoxhèt dispoy todi, et i plèt acertiner, s’ i nd avént l’ volté, ki dj’ a viké avou les cis di nosse rilidjon k’ i sont les pus spepieus, dji vou dire avou les Farizyins Jean-Marie Lecomte, L’ Oûve dès-Apôtes (ratournaedje).
  2. foite volté ki n' såreut ployî.
    • Les mestrés tchantént li bassesse des stantche-boû divant l' volté des schîs Albert Lovegnée (fråze rifondowe).
  3. (pus stroetmint) subite idêye ki n' dût waire.
    • S’ ele vos soreye å pretins cwand ses tchitchoûles di blanke soye si burlancèt sorlon l’ volté do zuvion, ele sait esse metchante et minme moudreuse. Andrée Sougnez (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. s' abaxhî dzo l' volté do Bondiu
  2. esse di boune volté

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî
  • (subite idêye ki n' dût waire) : vire, marote
  • (foite volté ki n' såreut ployî) : passåjhe

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
volté
foite volté ki n' såreut ployî
subite idêye ki n' dût waire