Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje tîxhon : «vier» + «moure», esse molou des viers.

Prononçaedje

candjî
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) viermoû
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) viermoloz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) viermolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) viermolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) viermourè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) viermoleu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) viermole
pårt. erirece (dj’ a, vos av) viermolou
Ôtes codjowaedjes come moure

(viebe å prono) :  Loukîz a : « si viermoure ».

  1. esse ataké des viers u des insekes, tot cåzant do bwès.
  2. (imådjreçmint) tourner a rén.
    • A doirmoz, doirmoz, nos moitès amours Dins les vîs portraits ki s' evont viermoure Jean de Lathuy (fråze rifondowe).
  3. (viebe å prono) :  Loukîz a : « si viermoure ». esse ataké des viers u del crouweur, tot cåzant do bwès.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

si moujhî, soker

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
esse ataké des viers u del crouweur, do bwès
tourner a rén, po ene sacwè u imådjreçmint