viermoure
(Redjiblé di viermoleuse)
Etimolodjeye
candjîAplacaedje tîxhon : «vier» + «moure», esse molou des viers.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /vjɛʀ.'muːʀ/
- (ôtes tcherpintes) /vjɛːʀ.mɔ.'le/ /vjɛːʀ.mu.'jiː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vjɛʀ.ˈmuːʀ/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : vier·moure
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | viermoû |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | viermoloz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | viermolans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | viermolnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | viermourè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | viermoleu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | viermole |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | viermolou |
Ôtes codjowaedjes | come moure |
(viebe å prono) : Loukîz a : « si viermoure ».
- esse ataké des viers u des insekes, tot cåzant do bwès.
- (imådjreçmint) tourner a rén.
- A doirmoz, doirmoz, nos moitès amours Dins les vîs portraits ki s' evont viermoure — Jean de Lathuy (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) : Loukîz a : « si viermoure ». esse ataké des viers u del crouweur, tot cåzant do bwès.
- Li bwès s' viermoût — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîesse ataké des viers u del crouweur, do bwès
tourner a rén, po ene sacwè u imådjreçmint
- Arabe marokin : تكال (ary) = تْكال = tkal
- Francès : se déliter (fr), se désaggréger (fr)