veriner

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « verene » (sacwè d' vere, come des bocås å côrin) (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /vɛ.ʀi.ˈne/ /vɛ.ʀi.ˈnɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /vɛ.ʀi.ˈne/
• Ricepeures : ve·ri·ner

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	verene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	copinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	copinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	copinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	copinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	copinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	verene
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	copiné
Ôtes codjowaedjes	come copiner

veriner (v. sins coplemint)

1. fé bodjî des bocås d' vere ki s' kitchocnut.
2. cweri après åk tot fjhant do brut.
3. bodjî d' tos les costés.

Parintaedje

• veriner, verineu
• diveriner
• vere Loukîz a : « vere »

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.