stantchî

Loukîz eto : stantchi.

Walon (Rifondou) candjî

Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
stantchî	sitantchî	estantchî

vî lingaedje d’ oyi « estanchier », lu minme do patwès latén « stānticāre ».

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	s(i)tantche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	s(i)tantchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	s(i)tantchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	s(i)tantchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	s(i)tantchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	s(i)tantchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	s(i)tantche
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	s(i)tantchî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

espaitchî (ene aiwe) di cori.
- Il ont stantchî l' ri; gn a pus nole aiwe k' arive e nosse waide.
espaitchî (èn ôte likide) di cori.
- Metoz ene picete po stantchî l' forsonnaedje.
espaitchî d’ passer.
- Les grands bresses di bwès ki stantchént l' voye di fier s' avént levé po nos leyî passer — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe)..
fé djoker.
- On loméve ci plante la stantche-boû, k' i djhént, pask' i les vatches ki paxhént stantchént tot-z arivant djondant.
(viebe å prono) s’ arester.
- Qui voloz vs, li rowe toûne sins djamåy si stantchî !
  — Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 125 (fråze rifondowe).
- Mins l’ veye ni si stantche måy : les oujheas ravolît,
  Ricmincît leus tchantreyes ; li viye tere ferit ene foice
  Et les bouxhons spatés ridressît leus ramayes
  
  — Henri Simon, "Li rvindje di l' åbe" (fråze rifondowe).