sorire
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « sub-rīdēre »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔ.ʀiːʀ/ /su.ʀiːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔ.ʀiːʀ/
- Ricepeures : so·rire
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | sorî / soreye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | soriyoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | soriyans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | soreynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | sorirè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | soriyeu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | soreye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | sorî |
sorire (v. sins coplemint)
- rire sins djiper, avou on ledjir mouvmint del boke et do vizaedje.
- Ele soriyeut tot l' tins. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Nos nos soriyéns d' å lon. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- L' efant soreye tot doirmant. — D.T.W.
- I sorît ås andjes. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Portant, tchaeke feye ki dj' rintere di l' ovraedje,
Vos dressîz l' tåve tot m' contant kéke messaedje,
Ou c' e-st ene crake ki vos leyîz schiper,
Tot m' riloucant po vey si dj' soreye. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Bon cour ni pout minti", p.73 (fråze rifondowe).
- poirter tchance.
- Tot lyi soreye. — D.T.W.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
sorire | sorires |
sorire omrin
- lepes ki s' metèt e fôme di crexhant cwand on-z est awoureus.
- On sorire d' efant. — D.T.W.
- Ele m' a fwait on bea sorire. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- I fjheut on ptit migneus sorire. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- C'esteut on ptit sorire po fé dire, mins i n' è pinséve nén moens. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Si foidje ! Niyêye des vîs cpagnons,
Di s' pere et motoit d' ses tayons,
La ki guerive des eures etires,
Todi parey avou l' sorire
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 13 (fråze rifondowe). - Ele s' end aperçuva et lyi revoya on sorire, parey å côp di scoreye ki l' tcheron dene å tchvå po l' fé escourci — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- Elle est tote bladjote, l' efant, et ci n' est nén l' djaene sorire k' elle a metou so s' vizaedje ki l' a vnou reblamter. — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- Leye ladzeu… å cir… riglatixhante et bele
Come ene andje adschindowe des lujhants tchamps floris…
Ele soreye, et s’ sorire parey ki l’ vén, troubele
Li djonnea ki djereye do coyî ses lawris.— Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Li Glwere", 1921, p. 79. - C' est l' pus bea des cados : ofrixhoz vosse sorire. — Andrée Flesch (fråze rifondowe).
- Avou on stoumak come on pan, li pôve båshele ourit co l' foice di fé s' pus bea sorire, et lyi sohaitî boune aweure — François Nyns (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- sorire : R13
Li mot n’ est nén dins : E203