Etimolodjeye 1

candjî

Tayon-bodje latén « sine » (minme sinse), avou assaetchance di l’ orthografeye do francès « sans » (radjoutaedje d’ on S k’ on n’ ôt nén).

Divancete

candjî

sins (nén candjåve)

  1. mostere ki çou ki shût manke.
    • Vos froz bén sins mi, don, les omes.
  2. noyaedje di tot ou e.
    1. avou on viebe.
    2. avou on pårticipe prezintrece.
    • Li progrès ni poite nén berike,
      C’ est sins ramtant,
      K’ i dismoût, k’ i rabate les erlikes
      Ki nos rgretans. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.160, “Li Vîx Molin” (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî
  1. sins pont di / sins nou
  2. sins rujhes, sins må sins rujhe
  3. sins må sins malice
  4. sins rindaedje, pont d’ pardonaedje
  5. sins feu ni leu
Contråve
candjî
Omofoneye
candjî
  • sint (ome ki s’ a bén codût)
  • sin (pwetrene di feme, fén mitan di)
  • sint (viebe « sinti »)
Ortografeyes
candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjî
mostere ki çou ki shût manke

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sins

sins omrin

  1. botaye djusse vudeye.
    • Tinoz l’ dierin vere ; et vola co on sins.
Ratournaedjes
candjî
botaye djusse vudeye

Etimolodjeye 2

candjî

Svierba do viebe « sinti » avou l’ cawete di codjowaedje « -s »

Codjowa

candjî

sins

  1. indicatif prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « sinti »
    • Ti sins çou ki dj’ sin ?

Ratourneures

candjî
  1. ti sins bén !